In opdracht

Post Reply
Skylor
Posts: 2
Joined: 26 Nov 2023 19:54

In opdracht

Post by Skylor »

Dus dit was het kantoor van Impasi Caleb. De man waar hij reeds een hoop over gehoord had, maar die hij nog niet in persoon had kunnen ontmoeten. Skyland leek geen klachten te hebben over de wijze waarop de man les gaf, maar verder leek iedereen met wie hij tot op heden over de man had gesproken zich tot op zekere hoogte aan hem te irriteren. Dat was een gave op zichzelf. Skylor bleef voor een moment in de deuropening staan en keek de ruimte door. Het had in het geheel geen persoonlijke uitstraling en zag eruit alsof het puur voor zakelijke doeleinden gebruikt werd.

Dat was iets dat hij verwachtte van Heksen. Ze waren gewend om op een bepaalde manier te leven en ze waren zeker één van de vele rassen die tot de belangrijkere leden van de samenleving behoorden. Deze man vormde dus geen uitzondering, al moest Skylor toegeven dat Impasi een titel was die een zekere mate van respect op diende te leveren. Hij ademde diep in door zijn neus om de verschillende geuren in het kantoor van elkaar te kunnen onderscheiden. Tot op heden had hij op geur alleen niets geks kunnen ontdekken, maar dat had ook nauwelijks in de lijn de verwachting gelegen.

Uiteindelijk stapte hij toch over de drempel, maar sloot de deur niet. Hij hoefde er geen geheim van te maken dat hij in het kantoor van Impasi was, zelfs al was de man zelf niet aanwezig. Zijn blik gleed vluchtig over een kast met boeken, maar hij nam niet de moeite om naar de titels te kijken. Niet alleen zou hij toch nagenoeg niets kunnen ontcijferen, het zou hem in het geheel niet verbazen als de boeken tot de ander zijn vakgebied behoorden. De blonde man ging op een stoel bij het bureau zitten en rekte zich iets uit.

Het bureau was eveneens ontdaan van enige persoonlijke uitstraling. Het enige dat Skylor kon ontdekken was een portretje van een man en ook dat kon niet bijster lang zijn aandacht vasthouden. De lange man leunde achterover in zijn stoel en vouwde zijn handen ineen achter zijn hoofd terwijl hij zijn ogen sloot. Terwijl hij wachtte op Impasi Caleb zou hij net zo goed een dutje kunnen doen, hij had namelijk geen flauw idee hoe lang het zou duren. Waarschijnlijk was het slimmer geweest om een afspraak te maken met de man, maar dat had hij gek genoeg niet tot de opties gerekend toen hij zich een weg naar Cameno had gevonden.

Hij kon Caine ruiken en dat had hij ook verwacht. Caine zou zonder twijfel de touwtjes in hand willen hebben wanneer er Weerwolven betrokken waren bij de beveiliging van de scholenprovincie. Hij kon Kinda ook ruiken, maar ook dat zou niet als een verrassing moeten komen, zij was een tijdlang het aanspreekpunt geweest voor de nachtwacht en één van de makkelijkste wolven waar iemand mee zou kunnen werken. Maran kon hij niet ontdekken, maar Caine had hem verteld dat die meer tijd doorbracht op Valena. Het klonk allemaal erg logisch.

Skylor lachte zacht. Er was een hoop aan het veranderen en hij was er nog niet van overtuigd dat zijn vader het op prijs zou kunnen stellen. Caine had iemand gevonden, maar ze was overduidelijk geen Weerwolf. Hij was Alfa van zijn eigen roedel en ondanks dat er een hoop was gebeurd in Semering de afgelopen periode voelde het goed. Hij zou zich een vreemde moeten voelen, want hij was de Beta in een andere roedel en dat was niet het geval. Hij voelde zich welkom, Kinda leek zich welkom te voelen en Maran... Maran had ineens een hoop verantwoordelijkheid voor een jonge Weerwolf die eigenlijk nog niet de kans had gekregen om uit de schaduwen van zijn oudere broers te stappen. Zijn jongste broertje leek zonder slag of stoot zijn draai te hebben gevonden als Caine's handhaver en dat verbaasde Skylor. Maran had dan wel geklaagd over de afstanden die hij moest rennen voor Caine, maar op geen enkele manier had hij door laten schemeren dat hij het niet leuk vond. In tegendeel zelfs!

Ergens wilde hij graag weten wat er nog meer zou gebeuren, maar dat zou hij waarschijnlijk niet op de eerste rang mee gaan maken. Zo lang zou hij niet op Cameno zijn en de eerstvolgende keer dat hij Caine weer zou zien zou dat onder hele andere omstandigheden zijn. Het zou het moment zijn waarop hij Kinda terug kwam brengen en de sfeer zou zeker minder ontspannen zijn. Caine zou de bezoekende Alfa zijn, die op uitzonderlijk gespannen voet stond met de Alfa van Inkara. Het zou niet leuk zijn en iedereen die erbij betrokken was wist dat ongetwijfeld nu al.

Zelf zou hij in de functie van Beta aanwezig zijn en dat betekende voornamelijk dat hij zijn vader moest beschermen wanneer dat nodig zou zijn. Het leek hem stug dat Caine met een Beta zou reizen, want zijn roedel bestond nagenoeg helemaal uit pups, hij had geen Beta die permanent in Semering verbleef. Niet dat het de situatie makkelijker zou maken. Wanneer Caine zou besluiten dat de oude man over een grens was gestapt zou niemand Skylos nog kunnen beschermen. Ze konden alleen maar hopen dat het niet zover zou komen.
Image
User avatar
Caleb
Posts: 116
Joined: 07 Dec 2016 15:38

Re: In opdracht

Post by Caleb »

Met een voorzichtige glimlach keek Caleb toe hoe de jonge heks voor hem zijn oefeningen afwerkte. De leerling had hard gewerkt om de test van vandaag te kunnen halen. Was hij een natuurtalent? Nee zeker niet, maar hij had doorzettingsvermogen en dat was de reden dat Caleb hem had bijgeschoold. Op magisch vlak was de jonge man sterker dan met wapens, maar ook daar was hij geen groot talent. Echter gecombineerd kon de jonge man in de toekomst zeker gevaarlijk zijn en zou hij een prima plek in de legers van Persh kunnen betreden. Geen gemiddelde voetsoldaat, maar ook geen officier. Iets ertussenin zou prima kunnen.

De jongen was klaar, ging in de houding staan en wachtte, met enige zichtbare spanning, op het oordeel van zijn Impasi. Caleb hield zijn gezicht in de plooi terwijl hij op de jongen afstapte. ‘Goed gedaan.’ Was het enige wat hij de jongen zei, maar het was genoeg om de opluchting en blijdschap op diens gezicht te zien. Daarna salueerde de jongeman en liep van het oefenterrein af om zijn wapen te gaan onderhouden. Caleb knikte en liep weg. Hij was niet nodig om de wapens schoon te maken, hij had een paar uur geen lessen en was van plan om wat achterstallig papierwerk weg te gaan werken.

Eenmaal aangekomen bij de verdieping van zijn kantoor voelde hij een semi bekende energie, maar tegelijkertijd toch onbekend. Hij herkende de energie van een volwassen weerwolf en kon eruit opmaken dat deze weerwolf verwant was aan Impasi Caine en Kinda. Hij stopte kort met lopen. Dan was dit dus de broer waar Kinda hem voor gewaarschuwd had. De tweeling van de weerwolf die Russell had vermoord. Caleb zijn kaak verstrakte bij de gedachte aan de moord op Russell, maar wist zichzelf te overtuigen dat die spanning niet nodig was. Tenminste, als hij Kinda mocht geloven. Er was maar één manier om daarachter te komen en dat was door de open deur van zijn kantoor te lopen.

Zodra Caleb de drempel overstapte viel zijn blik direct op de man. Deze zat ontspannen, achterover leunend in een stoel. Caleb kuchte zachtjes, wetende dat de man in de stoel een prima gehoor had en hem dus al lang had horen aankomen. ‘Kan ik u ergens mee van dienst zijn?’
Image
~Tell me, tell me God, What is left here for me. I'm a ghost in the window, Oh God set me free. And in twilight hours, I await forgiveness...That never comes~
Post Reply

Return to “Svandhm Caleb”