(K) Gesommeerd door een Koning

[Caleb]

‘De geruchten die nu ronde gaan over Daitas Adrienne en haar schoothondje wil ik bevestigd of ontkracht hebben. Een breuk in haar reputatie zal mij niet onmiddellijk het resultaat bieden waar ik naar zoek, maar het zal zeker de opening geven. Ik kan niet handelen om slechts geruchten, dat is niet iets dat ik doe omdat het niet genoeg resultaat oplevert.’ Caleb knikte begrijpend en het was hem niet ontgaan dat de koning geïrriteerd was. De heks wist heel goed dat hij met vuur speelde terwijl hij de koning van informatie voorzag, nou ja voorzag…Eerder wat hij wilde vertellen. Zolang de heerser van Illarum dacht dat Caleb gewoon een slechte informant was zou je Caleb niet horen klagen. Caleb had totaal niet de intentie om dit tegen te spreken. Het was prima zo. Zolang hij de grens maar niet overschreed en Kredic pissig maakte was het helemaal goed zo. De opdracht die Kredic hem zojuist had gegeven was er echter één die hij niet heel prettig vond. Op dit moment twijfelde de man of hij het wel zou uitvoeren. Aan de andere kant kende hij Kredic goed genoeg om te weten dat hij niet de enige zou zijn die de koning van informatie zou voorzien als hij de opdracht niet goed zou uitvoeren. En als Kredic zou ontdekken dat Caleb zijn taak maar half uitvoerde, en niet vanwege onkunde, dan had de heks een groter probleem.

‘Als Daitas inderdaad afgeleid is zoals je zegt is dit wellicht het moment om spiegels in de barrière te plaatsen.’ Kredic had eerder over de spiegels gesproken, toen had Caleb er totaal geen problemen mee gehad. Nu twijfelde hij, maar dat liet hij niet merken. In plaats daarvan knikte hij wederom. ‘het plaatsen van de spiegels zal geen probleem moeten zijn op dit moment mijn heer.’ Hij slikte even. ‘Het wegsturen van Caine zijn bresen zal echter een moeilijkere opgave gaan worden. De Daitas is zeer blij met hun aanwezigheid, maar met de juiste motivatie zal me dat vast en zeker lukken.’ Hij verzweeg even dat Kredic de andere niet zou kunnen inhuren, daar het geen broer was. Dat was zijn geheim en hoefde Kredic op dit punt niet te weten. ‘Verdere uitleg is niet nodig mijn heer. Als u mij zou willen excuseren? Ik zou graag nog even rusten voor ik vanavond terugreis naar Cameno.’ Caleb was ten zeerste van plan om vandaag nog af te reizen. Hoe korter hij in het paleis hoefde te zijn, hoe kleiner de kans dat Kredic zou ontdekken dat hij dingen verzweeg. ‘Ik heb leerlingen van Valena die mijn lessen over nemen, maar ik moet toegeven dat ik daar geen groot voorstander van ben en zou graag zelf zo snel mogelijk weer mijn dekmantel op willen pakken. Zonder argwaan te wekken bij de Daitas.’