Evalueren

Dit is een ruimte waar leerlingen en leraren zich terug kunnen trekken om tot rust te komen. Hier kunnen Amenoanen rustig zitten of met de goden praten. Er geld een algemene regel dat er in deze ruimte niet hardop gesproken word en eveneens worden hier geen discussies gevoerd. Dit is een vredige ruimte en iedereen die over de drempel stapt heeft zich daaraan te houden.
User avatar
Adrienne
Posts: 261
Joined: 12 Jul 2016 21:15
Location: Netherlands

Re: Evalueren

Post by Adrienne »

‘Ik denk niet dat je iets verkeerd heb gezegd. Er zijn keuzes die gemaakt moeten worden en dat is iets dat je natuurlijk doet. Mijn natuurlijke vorm is hard aan het werk om mij zo snel mogelijk weer toonbaar te maken.’ Niet het antwoord wat Adrienne verwacht had. Het was een politiek correct antwoord, maar Adrienne besloot er niet op in te gaan. Misschien dat ze het er met Caine later nog over zou hebben. ‘Mag ik vragen wat het verschil is nu Daitas Tom je gaat helpen? Waarom is het zo belangrijk dat er een tweede Daitas bij komt? Naast de werkverdeling tussen de twee scholen bedoel ik dan.’ Kinda leek er hetzelfde over te denken en wisselde tactisch van onderwerp. Iets wat Adrienne ook al van plan was geweest.

‘Het grootste verschil zal zijn dat ik mijn energie nu beter kan verdelen. Het in stand houden van de provincie zal mij nu minder energie kosten. Ook is het zo dat als één van de twee Daitassen wat lager in de energie zit, dat de ander dit kan opvangen. Het zorgt voor meer stabiliteit van de provincie en de barrière. De werklast wordt verdeeld en in plaats van nachten door te brengen achter mijn bureau, omdat ik gigantisch achter loop. Kan ik nu de nacht doorbrengen op mijn bed en misschien zelfs slapen.’ Ze lachte kort. ‘Iets wat Caine al enige tijd tegen mij zegt.’ De man had haar al diverse keren gewaarschuwd over haar energieverbruik en nu zou ze eindelijk de kans hebben om alles weer op natuurlijke wijze te herstellen. Het drankje dat ze toen die tijd gebruikt had was een noodoplossing geweest. Er zaten risico’s aan bij teveel gebruik. Dat Adrienne er gebruik van had gemaakt was een teken dat de heks geen andere optie meer had gezien. Achteraf was het een goede keuze, ze had haar energie daarna nog hard nodig gehad. En nog was het niet genoeg geweest. Het feit dat Tom er nu was om haar te ondersteunen was een gedachte die haar liet ontspannen. ‘Ook is het prettig om bepaalde beslissingen te kunnen bespreken voor deze daadwerkelijk genomen moeten worden.’ Ze zweeg even en zuchtte even. ‘Ik hoop alleen dat ik geen verkeerde inschatting heb gemaakt met Tom, zoals ik dat wel had met Caleb. Helaas is dat iets waar ik nu geen invloed meer op heb. De goden zullen me het kenbaar maken als zij dat willen.’
Image
~Somewhere in time, A story seldom told.
Somewhere in history, Our destiny behold…~
Kinda
Posts: 139
Joined: 26 Feb 2017 13:27

Re: Evalueren

Post by Kinda »

Kinda voelde haar gezicht warm worden. Rust en slaap waren inderdaad belangrijk, maar niet iets waar ze Adrienne op dit punt over mocht adviseren. De goden wisten dat ze zelf geen van beide kon vinden, maar het was zeker iets dat ze haar nieuwste zus gunde. Haar positie was een zware en ergens was het niet erg verbazingwekkend dat Caine ervoor wilde zorgen dat ze genoeg sliep. Ze kon zich niet herinner4n dat hij eerder op die manier voor iemand had willen zorgen. Natuurlijk stond daar ook tegenover dat hij zich nog niet eerder aan iemand had willen verbinden. Niet echt tenminste.
‘Ook is het prettig om bepaalde beslissingen te kunnen bespreken voor deze daadwerkelijk genomen moeten worden.’ Adrienne zweeg even en zuchtte. ‘Ik hoop alleen dat ik geen verkeerde inschatting heb gemaakt met Tom, zoals ik dat wel had met Caleb. Helaas is dat iets waar ik nu geen invloed meer op heb. De goden zullen me het kenbaar maken als zij dat willen.’
‘Ik heb niet het gevoel dat je een verkeerde beslissing hebt genomen omtrent Impasi Caleb om eerlijk te zijn. Voor zover ik heb begrepen vervult hij zijn functie naar verwachting en hij lijkt zelf ook plezier te hebben in zijn taak. Natuurlijk begrijp ik dat ik wellicht niet de persoon ben om dat te beoordelen, maar ik heb daar in ieder geval geen kwade willen kunnen ontdekken.’ Ze had misschien toegekeken hoe Caleb lesgaf. Op een veilige afstand, zodat ze niemand in de weg zou zitten.
‘Natuurlijk ben ik niet vergeten dat hij eigenlijk naar jou gezonden is met een missie en zeker een intentie had. Aan de andere kant kan ik ook de waarde ervan inzien dat hij het opgebiecht heeft voordat hij Semering echt schade heeft kunnen doen. Hij realiseerde zich dat het de relatie tussen jou en hemzelf geen goed zou doen, maar koos ervoor om je de kans te geven je te wapenen tegen een koning.’ Kinda haalde haar schouders licht op en kamde met en hand door haar haren. ‘Hij heeft niet gevraagd om jouw vertrouwen en lijkt er volledig van overtuigd dat je hem op elk willekeurig moment weg kunt sturen. Ik heb ervoor gekozen om hem te vertrouwen, wetende wat hij met jou gedeeld heeft in mijn afwezigheid.’
Niet dat ze in het verleden goede beslissingen gemaakt had door sommige mensen te vertrouwen, maar daar zou ze zich niet door tegen laten houden. De goden zouden op een bepaald punt vast besluiten dat ze haar quotum aan twijfelachtige beslissingen wel gehaald had. Er zou een moment komen waarop ze stil kon staan om zich te realiseren dat er de afgelopen periode alleen maar goede dingen gebeurd waren. Dat was niet nu, maar het zou ooit gebeuren.
Ze sloot haar hand om die van Adrienne en sloot haar ogen terwijl ze kort diens knokkels kort tegen haar voorhoofd drukte. Het duurde slechts een paar seconden en Kinda liet even snel de roodharige haar hand weer los. Haar mondhoeken krulden zich omhoog in een trieste glimlach. ‘Iedereen heeft een vriend nodig in zijn leven om dingen net iets makkelijker te maken.’
Image
User avatar
Adrienne
Posts: 261
Joined: 12 Jul 2016 21:15
Location: Netherlands

Re: Evalueren

Post by Adrienne »

‘Ik heb niet het gevoel dat je een verkeerde beslissing hebt genomen omtrent Impasi Caleb om eerlijk te zijn.’ Adrienne keek kort naar de blondine naast zich. Het was Kinda geweest die haar had overtuigd om Caleb te vertrouwen, tot op heden had Adrienne dat als een grote fout gezien. Een fout die haar meer stress had opgeleverd dan dat het haar had geholpen. ‘Natuurlijk ben ik niet vergeten dat hij eigenlijk naar jou gezonden is met een missie en zeker een intentie had. Aan de andere kant kan ik ook de waarde ervan inzien dat hij het opgebiecht heeft voordat hij Semering echt schade heeft kunnen doen. Hij realiseerde zich dat het de relatie tussen jou en hemzelf geen goed zou doen, maar koos ervoor om je de kans te geven je te wapenen tegen een koning.’ Adrienne’s gedachten schoten alle kanten op. Kinda had gelijk, Caleb had ervoor gekozen om het plan van Kredic op te biechten. De missie die hij moest uitvoeren, goed wetende wat Adrienne haar reactie zou kunnen zijn. Ze was niet vergeten hoe zenuwachtig hij was geweest toen hij haar kantoor binnen was gestapt die dag. Zelfs toen had ze hem vertrouwd, ondanks dat hij zich raar gedroeg.

‘Hij heeft niet gevraagd om jouw vertrouwen en lijkt er volledig van overtuigd dat je hem op elk willekeurig moment weg kunt sturen. Ik heb ervoor gekozen om hem te vertrouwen, wetende wat hij met jou gedeeld heeft in mijn afwezigheid.’ De roodharige kon voelen hoe Kinda haar hand nu vast pakte en deze tegen haar voorhoofd aan drukte. Adrienne kon zich even niet herinneren wat het gebaar betekende, ze had de afgelopen tijd zoveel gebaren geleerd dat ze deze niet altijd uit elkaar kon houden. ‘Iedereen heeft een vriend nodig in zijn leven om dingen net iets makkelijker te maken.’ Adrienne sloot kort haar ogen en liet Kinda haar woorden tot zich door dringen. Ze had op het punt gestaan om Caleb weg te sturen. Sterker nog bij de eerste fout die hij zou maken, zou ze het alsnog gedaan hebben. ‘Hij heeft gelijk dat hij overtuigd is dat ik hem ieder moment alsnog weg zou kunnen sturen, sterker nog onbewust heb ik gewacht tot hij een fout zou maken. Niet voor de eerste keer heb ik mijn emotie laten reageren in plaats van rustig na te denken over hoe te handelen.’ De heks wreef met haar hand over haar gezicht en zuchtte even. ‘Ik heb nooit bedacht dat het feit dat ik hem ben gaan vertrouwen ervoor gezorgd heeft dat hij eerlijk is geweest. Dat hij mij waarschuwde voor iets wat komen gaat, met alle risico’s van dien.’ Weer een fout die ze kon toevoegen aan de lange lijst van fouten zie ze gemaakt had in haar tijd als Daitas. ‘Je hebt gelijk dat iedereen een vriend nodig heeft en als jij dat kan bereiken met Impasi Caleb dan zal ik je niet tegen houden. Je bent immers niet van porselein, zoals je zelf eerder vermelde.’ Ze glimlachte even. ‘Ik hoop dat hij ook een vriend voor jou kan worden of dat je zelf een vriend vind buiten je familie om hier in Semering. Mijn gevoel zegt me dat Impasi Caleb niet de enige is die een vriend kan gebruiken.’ Ze plaatste een hand op Kinda haar schouder en glimlachte nog een keer. ‘Ik denk dat ik niet de enige ben die je graag gelukkig ziet. Als er iets is dat ik voor je kan doen, laat je het me dan weten?’
Image
~Somewhere in time, A story seldom told.
Somewhere in history, Our destiny behold…~
Kinda
Posts: 139
Joined: 26 Feb 2017 13:27

Re: Evalueren

Post by Kinda »

Kinda trok haar mondhoeken op toen Adrienne’s woorden tot haar doordrongen. Vriendschap bereikte je niet, het gebeurde gewoon. Dat was haar beleving tenminste, maar ze zou niet ontkennen dat ze de afgelopen jaren niet echt vrienden had gemaakt. Ze was er ook niet zeker van wat vriendschap met Caleb zou brengen, de man was aan het veranderen. Ten goede. Dat was haar gevoel op dit moment tenminste, maar niemand kon voorspellen wat de toekomst zou brengen. Dat het hun paden snel genoeg weer zou scheiden was iets dat Kinda wel verwachtte, dus het enige dat ze kon doen was haar vriendschap aanbieden voor zolang dat kon.
Het contact dat ze met de man had was prettig en voelde haast vertrouwd. Hun eerste ontmoeting rekende ze niet mee, dat zou niet eerlijk zijn. Ze had hem bewust proberen te provoceren om te kijken of hij geschikt was om de jongen te beschermen en hij had gereageerd. Het was een ontmoeting geweest die waarschijnlijk niet alleen voor haar een ervaring was geweest. De ontmoetingen daarna hadden ook zeker hun indruk achtergelaten op haar, maar wel op een positievere manier. Ze had ook heel erg het gevoel dat het steeds makkelijker was om contact te krijgen met de man en hoopte dat het niet iets was dat ze zich inbeeldde. Soms raakte ze in de war en sinds haar vader haar zolang afgeschermd had was het moeilijker om situaties in te schatten.
‘Ik denk dat ik niet de enige ben die je graag gelukkig ziet. Als er iets is dat ik voor je kan doen, laat je het me dan weten?’ Kinda stopte een flits van verdriet weg. Haar kans op geluk was jaren geleden al verdwenen, ze overleefde gewoon. Ze liet haar hoofd iets zakken, waarbij ze Adrienne als haar meerdere erkende en keek naar haar knieën. ‘Er ontbreekt mij hier aan niets, dank je wel. Ik zal wel toegeven dat ik verbaasd was dat mijn vader het toestond dat ik terug kwam. Ik had graag een dag of twee doorgebracht met mijn familie voordat ik terug zou gaan, maar mijn vader raadde mij aan om gelijk na de bevalling te vertrekken. Ik was vergeten hoe lang de reis was, zelfs met goed weer. Als ik hem weer zou ondernemen zou ik halverwege pauzeren om in ieder geval iets te eten. Vooral de terugreis is mij zwaar gevallen moet ik bekennen.’
In alle eerlijkheid; ze had geen andere keuze gehad dan gelijk weer te vertrekken. Een groot gedeelte van de reis was een waas van pijn en ze kon zich de exacte route niet echt herinneren. Ze had zich in ieder geval aan haar woord gehouden en was niet in haar Menselijke veranderd. Niet dat Caine haar zou geloven wanneer ze het vertelde en misschien was het ook maar beter dat ze dat stukje informatie niet met hem zou delen. Hij wist heel goed welke verwondingen ze wel en niet op kon lopen in haar natuurlijke vorm en zou snel genoeg bij de belangrijke vragen uitkomen. ‘Mijn soort kan vrij lang zonder eten, maar de laatste keer dat ik de reis te voet heb ondernomen was ik net geslaagd van Valena. Het is anders nu ik ouder ben ironisch genoeg, zelfs al was ik toen ziek tijdens de reis.’
Image
Post Reply

Return to “De stilteruimte”